En waar Anneleen en Stijn dan zijn geland? Als mus weet ik alles van vliegen, dus ook van landen. Een dikke week geleden zag ik die grote ijzeren zwaan neerdalen. Het was net aan het regenen, er moest stevig geremd worden. Al bij al was het een zachte landing.
Er zijn de laatste jaren zoveel mensen bijgekomen in de Ecuadoriaanse hoofdstad Quito. Dat heeft er dus voor gezorgd dat de luchthaven van die grote ijzeren vogels nu middenin de stad ligt. Ze landen tussen de huizen. De omringende bergen maken die landing extra moeilijk. Door de grote hoogte -Quito ligt op 2.800 meter- is de lucht er dun, wat landen en opstijgen bemoeilijkt. Die vogels, nog groter dan een condor, beschikken over speciale banden. Omdat ze bij het opstijgen snel hoogte moeten halen, kunnen ze voor lange vluchten onmogelijk met volle tanks vertrekken. Daarom moeten ze onderweg bijtanken. Binnenkort zal een nieuwe luchthaven in gebruik genomen worden buiten de stad. Het is een Canadees project. De huidige luchthaven wordt dan waarschijnlijk een park. Goed nieuws voor mij, als mus, en ook voor de mensen. Ik zit nog altijd liever op een tak van een boom dan op het dak van een gebouw. En die zijn er al genoeg in deze stad.
Quito.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten