Fietsen op zondag

Terwijl jullie daar op zondag van een stukje taart en een tas koffie genieten, huren wij in de vallei een fiets voor een tochtje richting Puembo. We hebben er al eens eerder over bericht: de 'cyclovía' of de fietsweg. Je kan via een oude spoorbaan fietsen langs dorpen en door tunnels. In Puembo hebben we lekker middaggegeten in een sfeervolle 'hostería'. En wat mag je nooit vergeten? Zonnecreme met een hoge factor en een flesje water.

De terugweg doen we vanop de achterbak van een minitruck...

Stijn

Wonen in Quito

Het is nu ongeveer een jaar geleden dat Anneleen en ik toekwamen in Quito, de hoofdstad van Ecuador. Pas twee maanden later vonden we een vaste woonplek in 'Batan Alto', een betere middenklassewijk, wat hoger gelegen dan het stadium Atahualpa. We kijken uit op de hele stad: van de luchthaven in het noorden tot het historisch centrum in het zuiden. De straat waar we wonen, is vrij rustig, behalve op zondag. Dan passeren nogal wat sportieve mensen richting 'Parque Metropolitano'. Mountainbikers en wandelaars trekken dan naar het grote park, de ingang ligt hier vlakbij.

In het weekend hoor je vanop de straat 'El Comercio' roepen, iemand die de krant verkoopt. En in de week toeteren de leveranciers van gasbussen of bellen mensen aan met de vraag of we hout willen hebben voor het haardvuur.

En ons appartement dan? Het is een grote ruimte die intussen al wat meer ingeleefd is. Zullen we eens een kijkje nemen?

Voor ons vensterraam, met uitzicht op de stad, staan enkele schelpen van de stranden van Esmeraldas.

Het zenuwcentrum van ons appartement: de laptop. Om te werken, bellen, luisteren naar muziek, kijken naar het nieuws, en zoveel meer. Het appartement heeft vrij veel boekenrekken, maar het ontbreekt aan boeken als je regelmatig van adres verandert en in het buitenland woont. Toch enkele vaste waarden, bijvoorbeeld: 'Dit boek lost alles op'. Met een ja of neen-vraag krijg je altijd het juiste antwoord.

Soms gaan we naar de film, er is op enkele kilometers van ons huis een alternatieve cinema. Maar de nieuwste films kan je ook kopen voor anderhalve dollar en thuis afspelen.
Je kan hier allerlei schoeisel gebruiken. Je ziet hieronder op de foto sandalen, gewone schoenen, bergschoenen en loopschoenen. Sinds kort hebben we het plan opgevat om af en toe te gaan lopen in het 'Carolina park'.

Je woont niet voor niets in Ecuador. Een kleurrijk schilderij uit het dorp Tigua. Daaronder een mooie schelp die ik op het strand vond.

We hebben een vaste telefoonlijn. De goedkoopste formule die er is. Maar meestal gebruiken we onze gsm of skype. Langs de telefoon liggen papiertjes om een taxi te bellen. We hebben immers geen auto of fiets en taxi's zijn niet zo duur.
Wat merken we op in de keuken? Pudding met speculaas. Is wel erg exotisch. Speculaas vind je hier niet. Ze kwam mee met de bagage uit België. Onze eetstijl is eigenlijk niet zo hard veranderd. Dat kan ook, omdat we de meeste ingrediënten (ook spruitjes) vinden in de supermarkt.

Onze 'Durex'-frigo. Allerlei reclamefolders voor uithaaleten, maar we maken daar eigenlijk haast nooit gebruik van.

We drinken veel, het is ook vaak warm weer. Anneleen drinkt regelmatig van de kraan, maar ik verkies toch liever bronwater van de tonnetjes die we kopen.

Een toilet. Lijkt allemaal herkenbaar. Toch verloopt het toiletritueel hier anders. Je laat je wc-papier niet in de pot vallen, maar deponeert het in het vuilbakje. Een verklaring? Sommigen zeggen dat de buizen anders verstoppen, anderen beweren dat het is om te vermijden dat mensen eender wat willen doorspoelen.

Samenwonen met een juf. Dat betekent dat we alles verzamelen: flesjes, wc-rolletjes, pottekes, doosjes,... Op een keer verhuist het allemaal van de verzamelkamer naar de klas.

De living. Met dromenvanger. En een televisie die haast nooit aanstaat.

De slaapkamer. Soms word ik 's nachts wakker en slaap dan verder in de zetel van de living. Bij de slaapkamer is een badkamer. Na 3 weken koud water, kunnen we ons opnieuw met warm water douchen. Obstakel was de grote kost van de nieuwe boiler, die moet aangekocht worden. Uiteindelijk betaalt de huisbaas toch, maar wij moeten voorschieten.

En nu richting terras. Eerst lopen we langs ons overdekt binnenterrasje. De bananenplant van een halve meter is intussen een drietal meter groot.
En aan het mandarijnenboompje hangen intussen echte mandarijntjes, bijna klaar om te oogsten. Op de voorgrond peterselie en basilicum.

Altijd lente. Het hele jaar door staan onze planten in bloei. Niet voor niets dat jullie bloemen en planten vaak via Nederland uit Ecuador toekomen.

In het weekend kunnen we haast steeds rekenen op goed weer. Hans bereidde gisteren een bbq voor. Lekker genieten onder de palmboom op het terras.

Videoverslag nationaal seminarie in Zamora

Hieronder kan je een videoverslag (in het Spaans) bekijken dat Hans maakte over de nationale samenkomst van de 10 provinciale ploegen. Het was ook de eerste keer dat ik met 17 vertegenwoordigers van universiteiten en hogescholen voor lerarenopleidingen kon werken aan het strategische plan, de samenwerkingsovereenkomst met elke instelling, het werkplan, timing en verantwoordelijkheden.

Voor volledig panoramabeeld: klik hier.



In Zamora hadden we 3 van de 5 dagen een journaal: TV TILAPIA. Uiteraard in het Spaans, maar leuk om te zien. Dat vonden toch ook de deelnemers.
Dag 1 - Dag 2 - Dag 3 en 4.

En dan hebben we ook nog een leuk generiekje van het programma. Misschien herken je mijn schaduwhand. Klik hier op filmpje.

Stijn

Zoveel schone natuur...

Weekendje in Podocarpus

Vorige week hadden we in Zamora een nationale samenkomst met alle 10 provinciale ploegen van ons programma 'Escuelas Gestoras del Cambio'. Het weekend voordien waren we er al voor wandelingen en gewoon genieten in Vilcabamba. En het voorbije weekend bleven we in de provincie hangen om er het nationale park Podocarpus te leren kennen. Het is met zijn meer dan 500 soorten een belangrijk vogelgebied. We verbleven in de eco-lodge 'Copalinga' van een sympatiek Belgisch koppel Catherine en Boudewijn, die er al een tiental jaren wonen.
En wie was erbij? Hans is 3 weken geleden in Quito toegekomen om VVOB bij te staan met zijn videojuweeltjes. Hij, collega Caroline, Anneleen en ik hadden afgesproken voor de weekends. Anneleen kwam er speciaal voor afgevlogen vanuit Quito.

Het mooiste kerkhof van Ecuador

Túlcan, de hoofdstad van de provincie Carchi, heeft volgens de 'Loneley Planet' haast niets te bieden. Ik was er enkele weken geleden voor het werk. De mensen ter plaatse vertelden me over een grot die ik moest bezoeken, maar het meest entoesiast waren ze over het kerkhof...
Het kerkhof? Vreemd. Maar toen ik in de latere namiddag even tijd had, liep ik er naar toe.
En ja, terwijl de meeste kerkhoven in Ecuador er erg onverzorgd bijliggen, kon je hier haast over een toeristische attractie spreken. Vele mensen van Tulcán, ook verliefde koppeltjes, spenderen er hun vrije tijd. Je bekijkt het maar eens hieronder...
Stijn