President Correa doet een heel lang verhaal over de actuele situatie, ook over wat de politie op gang bracht. Het is wat de publieke radio net voordien had opgenomen.
Op het einde van het (eenmans)gesprek laat de interviewster weten dat heel veel burgemeesters en andere mensen in het land achter hem staan. En dat zij zelf ook haar burgerplicht doet om de bevolking te informeren. Er worden hartelijke groeten uitgewisseld. De president sluit emotioneel af: 'Wat er ook met mij gebeurt, ik hou van mijn vaderland, mijn familie,...'.
Vervolgens worden enkele mensen opgevoerd die zich uitdrukken ten voordele van de regering.
Wordt het soms niet wat te doorzichtig? Zeker na die vorige televisiescenes. Gelooft de bevolking dit nog? Men moet zich toch iets te hard 'in de goede richting' geduwd voelen? Is de huidige regering en de president iets te ambitieus met het doorduwen van al die belangrijke wetten? Hoe moet dit allemaal lukken in een sfeer van overleg, met die verschillende meningen, als democratie,...? Het lijkt me moeilijk om tegelijk ook nog eens besparingen door te voeren. We vingen eerder al geruchten op dat alle ministeries sterk zullen moeten gaan bezuinigen en veel personeel op straat zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten