Op 26 april vinden in Ecuador verkiezingen plaats. De bevolking moet niet alleen beslissen wie de nieuwe president wordt, maar het hele parlement en verschillende lagere beslissingsniveaus moeten ook opnieuw gekozen worden. De opiniepeilingen geven aan dat de president met ongeveer 55 procent van de stemmen zal kunnen aanblijven.
Het is bij ons gekend dat met de verandering van een regering ook het personeel van kabinetten verandert. In Ecuador veranderen directeurs en cheffen van het ministerie permanent, ook zonder dat er verkiezingen zijn geweest. In een afdeling waar ik veel contact mee heb, werken allemaal ex-directeurs. En een grote meerderheid van de directies waar we mee samenwerken, zijn al veranderd van opperhoofd sinds we hier met het programma zijn begonnen. Inbegrepen de (co)directeur van ons eigen programma.
Dit is niet voor te stellen bij ons. De enige weg is die naar 'omhoog'... Het is toch een soort afgang voor een directeur die bij ons zijn post verliest. In sommige gevallen neemt hij of zij zelf het initiatief om ergens anders te gaan werken, liefst op een zelfde of op een hoger niveau in de hiërarchie. Hier in Ecuador is dat vaak anders. Ik kwam enkele dagen de ex-directeur tegen van 'Educación Básica' (Basisonderwijs) en zij werkt nu gewoon als functionaris in dezelfde afdeling. Ik herkende haar haast niet meer omdat ze zich anders gedroeg en een andere - meer bescheiden - houding had.
En wat is dan de verklaring voor dit fenomeen? Toen ik ernaar vroeg, kreeg ik de reactie dat het hier de gewoonte is dat iedereen wel eens mag profiteren van een betere status en een beter loon. Maar misschien zijn er meerdere redenen. Iemand een culturele of historische verklaring?
Stijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten