Het leven zoals het is

Het begint te wennen, het leven in de vallei. Elke ochtend maakt Kasper ons voor 6 uur wakker. En als het Kasper niet is, dan is het de haan. Als ik dan even later een douche neem, en het wordt licht, dan laat de wielewaal zich meestal horen. Wordt hij onze nieuwe huisvogel? Volgens Wikipedia kan die niet in Latijns-Amerika zitten, maar hij lijkt er toch wel erg op.
De hangmat is geïnstalleerd. Heb een tuintje met kruiden gepland. Het huis is ingericht, maar heb nog altijd moeite om lucifers, elastiekjes en nog wel wat meer te vinden.
De sensatie van afgelopen week: een inbraak! Ik werd maandag opgebeld door de huisbaas. 'Ik heb slecht nieuws voor je', zei ie. 'Er is ingebroken toen Mireya (onze hulp) en Kasper een wandelingetje aan het maken waren.' Laptop en fotocamera weg. Ben het gaan aangeven bij de politie. Achteraf blijkt dat er ook bij de buurvrouw is gestolen. De huisbaas belooft maatregelen: videocamera, poorten op slot, een alarminstallatie,... En zelf heb ik wat salie doen roken om de kwade geesten te verdrijven.
Vandaag kwam opnieuw een buurmeisje langs. Er wonen 2 buurmeisjes op het domein, het zijn de dochters van Mireya. Ze zijn zo'n 14 a 15 jaar oud. Of ze mogen spelen met Kasper? Die jongen heeft geluk. Ze gaan dan meestal in de buurt dieren kijken en wiegelen op de speciale babyschommel.