Terwijl het daar bij jullie in België meer en meer lijkt uit te draaien op een boedelscheiding, trachten we hier 10.000 km. verder te genieten van een van de Belgische lekkernijen bij uitstek.
Deze namiddag waren Anneleen en ik bij Lies. Zij woont in de vallei en organiseert af en toe een Belgisch restaurant in haar tuin. Onder onze landgenoten is ze vooral gekend voor haar wafels ('La galleta de Bruselas' - 'De Wafel van Brussel'). Op de foto's hieronder zie je wat er op het menu stond... Het was bovendien een toevallige reünie met collega's van Vlaamse NGO's (FOS, PROTOS en Vredeseilanden). 'België' was even een gespreksonderwerp, maar zorgde vooral voor een overvolle buik...
1 opmerking:
t is toch iets anders, in quito zitten of in port-au-prince. man, man, man, ik weet wat ik verkies.
Een reactie posten