Bij het niet opdagen van een leerkracht, besluit de directeur van de leerlingen wat bewegingsoefeningen te geven. De leerlingen moeten een jongensrij en een meisjesrij maken. Na enkele minuten chaos, zijn beide rijen gevormd. Maar ik zie twee meisjes in de jongensrij staan. Ik zeg hen dat de meisjesrij aan de andere kant van de speelplaats is. Eén van de meisjes antwoordt dat ze jongens zijn. Ik denk dat ze met mijn voeten aan het rammelen zijn en zeg op een iets strengere toon dat ze naar de meisjesrij moeten gaan. Bijna onhoorbaar zegt het andere meisje verlegen: ‘Wij zijn van Otavalo’. Dan pas valt mijn frank: Deze kinderen zijn inderdaad jongens, maar hebben lang haar. Volledig ingevlochten. Dit is de traditie in Otavalo, een indiaans stadje op enkele uren rijden van Quito. Ik kan wel door de grond zakken van schaamte … Maar deze jongens lijken als twee druppels water op meisjes! Ik excuseer me, maar ze kunnen er niet mee lachen. Voor hen komt dit waarschijnlijk heel racistisch over … En terecht!
Anneleen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten