De voorbije week ben ik samen met Manuel naar Riobamba, de hoofdstad van Chimborazo, gereisd. We moesten er voor het project 'Escuelas Verdes' gaan filmen. Interviews en beelden van ecologische schoolprojecten gaan worden samengevoegd met teksten, foto's en een animatiefilmpje. Bedoeling is dat we enkele honderden CD's maken om het project 'Escuelas Verdes' (groene scholen) te promoten.
De dagen dat we in Riobamba waren, moesten we om 5 uur 's morgens al op pad. Met een busje vol met leerkrachten kwamen we maandagochtend aan in Tixan. De school daar zou een modelvoorbeeld zijn. En is was het ook. Het is een Indiaans schooltje en de jonge directeur wil op termijn internationale faam verwerven via de ecologische aanpak, die volledig past met de gedachtengang van de Indiaanse bevolking. Kinderen leren afval te recycleren en geen vuil op straat te gooien. Twee varkens moeten de etensresten opeten. Er is een mesthoop. Er worden planten gezaaid. En ze hebben een waterproject.
Het meest bizarre was wel het lokale schoolmuseum, ook een onderdeel van het milieuproject. We moesten dat dus ook gaan bezoeken. In een kil lokaaltje stonden een 15-tal opgezette dieren. 'Sommige ervan zijn een uitstervende soort', beklemtoonde de leerkracht. Ze kopen de dieren levend aan en de leerlingen leren ze opzetten... Zeer pedagogisch, legde men uit, want je kan beter tonen welke dieren er zoal bestaan.
Als je als buitenlander in zo'n dorp belandt, maak je veel kans dat de mensen in jou een inkomstenbron zien. Toen we langs het sportveld liepen, waren er een aantal ouders van de schoolkinderen aan het volleyballen. Onze conditie onderhouden, verklaarde me een van de vaders. De begeleidende leerkracht vertelde me dat er veel noden zijn in het dorp. Hij vroeg of ik niet voor financiële ondersteuning kan zorgen. Als we in de namiddag naar huis reden, zag ik een grote groep ouders nog steeds bij het volleybalveld.
Stijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten