Een weekendje natuur

Anneleen en ik zijn dit weekend in Mindo geweest. Het is een dorp op 2, 5 uur van Quito en het ligt op ongeveer 1.400 meter hoog. Mindo is gekend bij de vogelliefhebbers. Er moeten zo'n 450 soorten vogels leven.
Zaterdag net voor de middag komen we aan. We gaan op zoek naar een hotelletje. Onderweg komen we een kolonne mieren tegen.
Op een plek waar we middageten, zien we tientallen kolibri's van suikerwater drinken. We vinden een eenvoudig hotelletje in een typisch houten huis. En namiddag bezoeken we een koffieplantage. Deze zou van een Belg zijn. In de buurt hangt een tros bananen.
Zondagochtend wandelen we naar het nabijgelegen natuurreservaat. Om er binnen te geraken, moet je een vallei over met een bakje van een kabelbaan.

Aan de overkant, in het reservaat, kan je naar verschillende watervallen wandelen.
Rond de middag gaan we eten op een mooi plekje, in de buurt van een vlindertuin. Even opfrissen wat we in de lagere school geleerd hebben.
Het leven van een vlinder. Beeld je dat eens in. Je leeft ongeveer 110 dagen lang vanaf dat je een mini-eitje bent.
En het ei wordt een rups. Je smult heel veel van een blad dat jij graag lust.
En na een aantal dagen, dat verschilt per rups, kruip je naar boven om ergens aan te gaan hangen en je te transformeren in een cocon.
In deze vlindertuin van Mindo kom je naast een hele hoop andere cocons te hangen. In de natuur is dat natuurlijk anders. In ieder geval ontwikkel je je in je cocon tot een mooie vlinder. Je houdt van vocht en op een keer kruip je eruit. Je blijft nog even ondersteboven hangen tot je vleugels klaar zijn om weg te vliegen...
Je gaat op zoek naar bloemen om je te voeden. En op een keer vind je een partner, waar je je letterlijk een tijdje aan vastkoppelt. Het speciale is dat de ene de andere mee in de vlucht draagt als je gaat vliegen.

Stijn