En op werkbezoek in de 'selva' (jungle)

Deze week dinsdag bezoeken Lien en ik de lerarenopleiding van Shell en een 'tweetalige basisschool' (= indianenschool) in de provincie Pastaza. We vertrekken maandag al, de rit duurt immers een 5-tal uren. We passeren Salcedo waar tientallen winkeltjes ijs verkopen, Pelileo is de stad van de jeans, in Baños kan je zoetigheden van suikkerriet kopen en op weg naar Shell zie je langs de weg vele fruitstandjes.
Als we op dinsdagmorgen op de hogeschool toekomen, staan ons de rector en 3 'docenten - inspecteurs' al op te wachten. Met hen bespreken we het programma van Lien voor de volgende dagen. Ik vertrek dezelfde dag terug naar Quito, Lien blijft tot donderdag. We overlopen verder de lijst competenties die ze heeft uitgewerkt en vergelijken die met de instrumenten die de hogeschool gebruikt. Zeer interessant voor beide partijen.
Daarna verwachten ze ons in een indianenschooltje ('escuela bilingüe') van een 30-tal kinderen, waar Lien en ik elk een les observeren en de zelfevaluatie door de leerkracht laten doen. Als we daarmee klaarzijn, krijgen we enkele dansjes van leerlingen en juffen te zien en worden we uitgenodigd op een heerlijk middagmaal met verse vis in een soort bananenblad.

Ik observeer de les van de stagestudente Norma.

Thema van vandaag: oppervlakte meten. De kinderen mogen zelf uittesten hoe dat gaat. De ene groep ontvangt met de hand geschreven werkblaadjes, terwijl de andere groep les krijgt. Af en toe mag iemand aan het bord.

Indiaanse kinderen zijn toch vaak verlegen. Soms moet de juf 'trekken en sleuren'.

De klas is met een houten plaat ingedeeld in twee delen. Aan de rechterkant zitten vier leerjaren, links twee leerjaren. Je hoort het lawaai makkelijk van ander kant. En terwijl de juf aan het lesgeven is, loopt haar zoontje regelmatig binnen om ook aandacht te krijgen.

En na de klasobservatie zijn enkele dansjes voorzien. Net als in de documentaires...

Als speciale gast ontvang je cadeautjes: fruit en groenten, een suikerrietstam, een schaaltje en halskettingen. Wij hadden gelukkig ook wat bij voor de juffen en de leerlingen.
Enkele jongens van de 'Shuar'-gemeenschap tonen een vredelievende strijddans.
We sluiten af met groepsfoto's. Ook klassiek natuurlijk. Op de foto hieronder zie je in het midden bovenaan: Franklin Castillo, president van de federatie van Ecuadoriaanse pedagogische hogescholen.

Een oudere indianenvrouw komt ook nog aandraven met cadeautjes. Ze vraagt ons adres. Haar zoon is met een Zwitserse getrouwd. Rond haar hals draagt ze een ketting met de tanden van apen.

Stijn