Afgelopen weekend zijn we met de bus via Latacunga naar Tigua gereisd. Die streek is gekend voor zijn Indiaanse schilders. Julio, die 40 jaar geleden een droom had over het schilderen, is ermee begonnen. We zijn hem gaan opzoeken. Haast meteen als we zijn atelier binnenlopen, vraagt hij ons te helpen met enkele rekensommetjes: 17 x 8 bijvoorbeeld. Anneleen leert hem cijferen, ik leer hem zijn gsm te gebruiken.
De typische kleurrijke landschappen. Nu ja, eentje is wel speciaal: de 'twintowers'.
We overnachten in de 'Posada de Tigua'. Het leven op de boerderij is echt gezellig.
Jongste dochtertje heeft hond als speelkameraad. Die laat zich meeslepen.
De lama zou makkelijk 120 kg kunnen dragen...
Ik stel even de rest van de dierenfamilie voor...
Na een hele dag in de wei zijn alle dieren vredig bij elkaar.
Bij de Indiaanse gezinnen helpen de kinderen vaak mee. Bij het melken bijvoorbeeld.
Anneleen doet ook mee. Ze probeert melk uit de uier te krijgen...
Deze mevrouw kan er wat van... 
Maar de beste melkers, zijn de kalfjes.
En dit kalfje weet waar het witte goedje zit opgeborgen.
Op zondag de was doen. Hier met het water dat langs de koeienstal loopt. 
De streek, de geuren, de mensen, de huizen... van de provincie Cotopaxi doen ons denken aan de omgeving van Abancay, onze vorige verblijfplaats in Peru. De mensen zijn hier arm en lijken weinig fiere mensen te zijn, niet zoals de Indianen van Otavalo bijvoorbeeld.
De lama zou makkelijk 120 kg kunnen dragen... Ik stel even de rest van de dierenfamilie voor...De alpaca
Lama's
Lammetje gaat even knuffelen met jonge lama
Lammetje gaat even knuffelen met jonge lama Na een hele dag in de wei zijn alle dieren vredig bij elkaar. Bij de Indiaanse gezinnen helpen de kinderen vaak mee. Bij het melken bijvoorbeeld. Anneleen doet ook mee. Ze probeert melk uit de uier te krijgen... Deze mevrouw kan er wat van... Maar de beste melkers, zijn de kalfjes.En dit kalfje weet waar het witte goedje zit opgeborgen. Op zondag de was doen. Hier met het water dat langs de koeienstal loopt. De streek, de geuren, de mensen, de huizen... van de provincie Cotopaxi doen ons denken aan de omgeving van Abancay, onze vorige verblijfplaats in Peru. De mensen zijn hier arm en lijken weinig fiere mensen te zijn, niet zoals de Indianen van Otavalo bijvoorbeeld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten