De laatste dagen zijn me nog eens enkele dingen opgevallen:
- België is ook hier de referentie als het op kwaliteitsbier aankomt. Op het flesje van het belangrijkste bier van Ecuador, 'Pilsner', wordt in het Frans verwezen naar een erkenning die het Ecuadoriaanse biermerk in 1974 in Brussel heeft ontvangen.
En het biermerk 'Club' heeft afgelopen jaar in België een 'Gold Quality Award' ontvangen (zie foto hierboven). Iemand ooit van die prijs gehoord?
- Taxichauffeurs rijden hier soms met hun hele familie rond om evenzeer klanten te vervoeren. Dat gebeurt vooral tijdens de weekends. Dan vergezelt vrouwlief en een of meer kinderen papa in de taxi. Zo zijn ze toch ook een keer samen. Vaak werken taxichauffeurs immers 6 of 7 dagen per week.
- Karaoke is een populaire vrijetijdsactiviteit in Ecuador. En hoe gaat dat dan? Je spreekt in een karaokebar af met vrienden. Je bestelt meteen enkele grote flessen bier. Je vult elk glas maar half zodat het bier nooit te warm wordt. En op basis van je aangevraagde nummertjes begint afwisselend iemand uit elk groepje in de zaak nummers te kwelen. Uitzonderlijk kan men ook echt toon houden. Maar vooral de teksten zijn bijzonder. Uiteraard komen intense gevoelsthema's aan bod. In Europa zie ik mensen niet zingen over de vele liefdes, het hete contact met je minnares in een hotelletje, het feit dat iemand je verlaten heeft,... Het komt hier allemaal heel geloofwaardig over.
- Gisteren vroeg me een Indiaanse leerkracht: 'En hoe zijn de Indianen in jouw land?'. Ik antwoord dat ik eigenlijk een Indiaan ben. (In de betekenis van 'oorspronkelijke bevolking.) 'We spreken onze eigen taal. Er zijn veel overheersers geweest, vandaar ook de internationale invloed, maar we hebben min of meer ons eigen systeem kunnen uitbouwen.', laat ik weten.
Stijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten