Er is toch niets mis met de euro. Of wel?

Met de dollar lijkt het anders niet slecht te gaan. Sinds Ecuador een eigen economische crisis onderging eind jaren '90, gebruikt het land de dollar. De economie doet het goed de laatste jaren. Vanaf 2007, met de komst van president Rafael Correa, werd de schuld van de FMI afgelost en werden opnieuw belangrijke overheidsinvesteringen gedaan. Ook de wereldwijde crisis in 2009 had relatief weinig invloed. Sinds Ecuador op succesvolle wijze over de externe schuld (her)onderhandelde, startte het met zware investeringen in diverse energietakken. En het begon met belangrijke infrastructuurwerken: hydroelectrische installaties, wegen, luchthavens, ziekenhuizen, scholen, enzovoort.

Vandaag nog zei de president in zijn wekelijkse toespraak: “Vroeger geloofde men dat het normaal was bankiers te redden en niet de mensen.' Hij signaleerde dat nu 'el poder' (de macht) het land domineert, een macht van de grote meerderheden. En die zullen volgens hem in zoveel mogelijk sociale thema's investeren.

Europa steunt Ecuador in zijn sociale plannen. Voor de periode 2011 - 2013 werd 34 miljoen euro gereserveerd voor de prioritaire sector die onderwijs hier is. En in februari dit jaar werd aangekondigd dat de Europese Unie een extra 17, 6 miljoen Euro zou schenken om te besteden aan Hulpprogramma's om het Economische, Sociale, Solidaire en Duurzame Systeem, maar ook om het Tienjarenplan voor Onderwijs van Ecuador te steunen. We weten wel dat de Europese Unie een belangrijk deel van het onderwijsbudget voor zich neemt, maar de overheid loopt er niet mee te koop.

Er is altijd geld tekort in onderwijs. Zeker als je zulke grootse plannen hebt. Bijvoorbeeld: voor de opstart van de UNAE (Nationale Universiteit van Onderwijs) wil men 600 miljoen dollar opzij zetten. Maar als ik de voorbije dagen een conferentievoorstel (voor 'slechts' 20.000 euro) wilde indienen bij VLIR, reageerde een hoge onderwijsfunctionaris dat die bijkomende middelen ook erg welkom zijn. En ze engageerde zich extra om het voorstel te doen slagen.

De VVOB-ploeg van Ecuador binnen 30 jaar?

Gisterennamiddag was het 'complete' team van VVOB bij mijn collega, Carlos, en zijn vriendin, Magaly, uitgenodigd. Magaly is verantwoordelijke voor onderwijs in de Andes-regio bij Unesco. Carlos en Magaly leerden elkaar enkele jaren geleden kennen tijdens een studiereis naar België.

De laatste jaren zijn er heelwat baby's geboren bij VVOB Ecuador. De meeste kinderen waren er gisterennamiddag bij. Daar moest dus een groepsfoto van komen!

Werkbezoek

Aan tafel met de Minister van Onderwijs

Op donderdag 16 augustus was ik samen met 2 proffen van KU Leuven in Cuenca als we via via hoorden dat de Minister van Onderwijs 'ons' wilde zien. Daarvoor lieten we ons vliegticket terug naar Quito ongebruikt en gingen we naar een van de beste hotels van de stad. We hadden er een lang gesprek met de minister. Ze had het over het feit dat onderwijs in Ecuador een prioritaire staatszaak is. Geen 'kost', maar een 'investering'. Ze ondertekende de Intentieverklaring die het Ministerie van Onderwijs en de Nationale Universiteit voor Onderwijs (UNAE) afsluit met KU Leuven en VVOB. Het zat er nog even in dat we de president zouden gaan zien, maar uiteindelijk ging dat niet door.
Zie ook artikel op website Ministerie.

Verder hebben we vanuit VVOB, met de hulp van Roger Standaert, de eerste groep potentiële lesgevers van de UNAE een soort cursus voorgeschoteld die de link legt tussen wat er in de klas gebeurt (didactiek) en het Ministerie (nationale onderwijsprojecten). Dat was ook in Cuenca, eind augustus. Een zeer interessante thematiek. Het vat een beetje samen wat we hier de laatste jaren ook zelf hebben gedaan, namelijk: springen van het ene (lokale) niveau naar het andere (nationale). En proberen linken te leggen en coherentie te bevorderen.

Begin september bezocht ons Martin Valcke van de Universiteit Gent. Hij bracht een hele interessante uiteenzetting op het Ministerie van Onderwijs. Het ging over hoe het ministerie haar onderwijsonderzoek zou kunnen organiseren. Ik gaf samen met iemand van UNESCO ook een presentatie over een studie die we samen hebben gecoördineerd in verband met welke onderzoeksprojecten de laatste 5 jaar in Ecuador zijn uitgevoerd . Blijkt bijvoorbeeld dat van de 250 docenten-onderzoekers slechts 9 procent effectief een onderzoek hebben gedaan. Martin Valcke was bovendien hier om samen enkele universiteiten te bezoeken met wie we opleidingen rond onderwijsonderzoek zullen starten in het land. Met de steun van VLIR (Vlaamse Interuniversitaire Raad).

Het is voor mij natuurlijk een bijzonder leerrijke situatie: samen met onderwijsexperten uit Vlaanderen nadenken, ideeën lanceren en uitwisselen in verband met de onderwijscontext in Ecuador.

Vakantie in België. En Frankrijk!

Dit jaar waren we extra lang in België. De grote nieuwigheid was onze overtocht met Kasper. Als we eenmaal over de oceaan aan het vliegen waren, kreeg ie een bakje om in te slapen. En dat deed Kasper dan ook. Als we toekwamen, was de hele familie er om ons (of Kasper?) op te wachten. De meesten hadden ons pasgeboren zoontje natuurlijk nog niet gezien. 

De fijnste herinneringen hebben we aan ons verblijf aan de kust (Westende) en het weekje Frankrijk.